Giorne fa m'è vnuda vòja
da magnè 'na bela sfòja:
A m'so' méss subit s'la via
par gi' fin in Pescaria...
An l'avessa mèi pensèd!
Era tutt smobilitèd:
Senza banch, senza psciaról,
senza sfòj e nè rosciól!
Gnanca un cévle nè un sardón:
C'era sól a spindulón
un pezz d'fèrr tutt ruginìd
e un canón rincigulìd!
Ma un pasant a jò dmandèd
se j avéssa traslochèd.
El me fa: - Tra queste mura
c'è una mostra de scultura!
L'è 'na nova fantasia
da duprè la Pescaria.
Se te vléssa un baganèll
Val a to' al Palazz Duchèl.
Te'l salón Metaurèns,
anca se farà un po' sèns,
de sigur da stamaténa
i esporà la saraghéna! –
__________________
Paolo Cappelloni
Poesia segnalata al Premio di poesia dialettale “Odoardo Giansanti” detto Pasqualón edizione 1996